నేటి తరానికి ఆహార అలవాట్లు అనగానే మనసులోకి వచ్చే దృశ్యం ఫాస్ట్ ఫుడ్ సెంటర్లు, ప్యాకేజ్డ్ ఫుడ్స్, హోటల్ భోజనం. కానీ కేవలం కొన్ని దశాబ్దాల క్రితం పరిస్థితి పూర్తిగా భిన్నంగా ఉండేది. ఆ కాలంలో ప్రజల తిండి అలవాట్లు సహజసిద్ధమైనవి, సాంప్రదాయబద్ధమైనవి, ముఖ్యంగా ఆరోగ్యానికి అనుకూలమైనవి. పాత రోజుల్లో మూడు వేళల భోజనం ప్రధాన అలవాటుగా ఉండేది.
ఉదయం అల్పాహారం – శక్తికి మూలం
పాత కాలంలో ఉదయం లేవగానే కుటుంబ సభ్యులు క్రమపద్ధతిలో పనులు ప్రారంభించి, అనంతరం అల్పాహారం చేసేవారు.
రాగి సంగటి, జొన్న రొట్టెలు, కొన్నిసార్లు గంజి – ఇవే శరీరానికి కావలసిన శక్తిని ఇచ్చేవి.
పాలు, పెరుగు, వెన్న, నెయ్యి – పాడి ఉత్పత్తులు ఆహారంలో ముఖ్య భాగం.
రాగి జావ, సజ్జ గంజి – పిల్లల నుండి పెద్దల వరకు ప్రతిరోజు తీసుకునే పదార్థాలు.
ఉదయం భోజనం ఎక్కువగా శక్తినిచ్చే పదార్థాలతో ఉండేది. ఎందుకంటే ఎక్కువమంది వ్యవసాయం, కూలి పని, శారీరక శ్రమ చేసే వారే.
మధ్యాహ్న భోజనం – కుటుంబ సమేతంగా ఆనందం
మధ్యాహ్నం అన్నం ప్రధాన ఆహారం.
అన్నం, పప్పు, కూర, పెరుగు – ఇవి తప్పనిసరిగా ఉండేవి.
వేపుడు, పచ్చడి, అప్పడాలు – భోజనానికి రుచిని జోడించేవి.
పొలం నుంచి కూరగాయలు తీసుకువచ్చి వండడం వల్ల రసాయనాల ప్రభావం తక్కువ.
మధ్యాహ్నం అందరూ కలిసి కూర్చుని తినడం ఒక సంప్రదాయం. పెద్దలు ముందుగా కూర్చుని, పిల్లలు ఆ తర్వాత తినడం. భోజనం ఒక సామాజిక క్రమశిక్షణగా ఉండేది.
రాత్రి భోజనం – లేతగా, సులభంగా
రాత్రి భోజనం చాలా సాధారణం.
ఎక్కువగా అన్నం, పెరుగు, మజ్జిగ, పప్పు చారు లేదా లేత కూరగాయలతో భోజనం.
రాత్రి ఎక్కువ తినే అలవాటు ఉండేది కాదు.
సాయంత్రం చీకటి పడకముందే భోజనం చేసి, త్వరగా నిద్రపోవడం.
ఆ కాలపు ఆహార ప్రత్యేకతలు
సహజత్వం – అన్నీ ఇంట్లో తయారు చేసినవే.
ప్యాకేజ్డ్ ఫుడ్ లేకపోవడం – కూరగాయలు, పండ్లు నేరుగా పొలాల నుంచి.
మూడుసార్ల భోజనం – పొద్దున, మధ్యాహ్నం, రాత్రి.
ఋతువులకు అనుగుణంగా తినడం – వేసవిలో మజ్జిగ, పులుసులు; శీతాకాలంలో గింజలు, వడలు.
ఆరోగ్యానికి ఉపయోగకరం – ఊబకాయం, షుగర్, బీపీ వంటి రోగాలు అరుదు.
పాత అలవాట్లు, నేటి పరిస్థితి పోలిక
అప్పుడు – రాగి, జొన్న, సజ్జలతో భోజనం.
ఇప్పుడు – ఎక్కువగా పాలిష్ చేసిన బియ్యం, బేకరీ పదార్థాలు.
అప్పుడు – ఇంట్లో తయారు చేసిన వంటకాలు.
ఇప్పుడు – ఫాస్ట్ ఫుడ్, బయట భోజనం.
అప్పుడు – శారీరక శ్రమ ఎక్కువ, ఆహారం సహజం.
ఇప్పుడు – శారీరక శ్రమ తక్కువ, ఆహారం కృత్రిమం.
ఆరోగ్యపరమైన లాభాలు
పాత రోజుల్లో ఆహార అలవాట్ల వల్ల:
జీర్ణ సమస్యలు తక్కువ.
మధుమేహం, రక్తపోటు, హృదయ రోగాలు చాలా అరుదు.
శరీరానికి కావలసిన విటమిన్లు, మినరల్స్ సహజంగానే లభించేవి.
వయసు పెరిగినా శక్తి, చురుకుదనం ఎక్కువ.
పాత అలవాట్లలో ఉన్న విలువలు
కుటుంబం అంతా కలిసి కూర్చుని తినడం – బంధాలను బలపరచేది.
పెద్దలను గౌరవించడం – భోజన సమయంలో శ్రద్ధగా పాటించబడేది.
ఆహారాన్ని వృథా చేయకుండా తినడం – ఒక క్రమశిక్షణ.
నేటి తరానికి సందేశం
పాత రోజుల్లో తిండి అలవాట్లు మనకు అనుసరణీయమైనవి. నేటి జీవనశైలిలో మార్పులు వచ్చినా, పాత ఆహార పద్ధతులలో కొన్ని అలవాట్లు తిరిగి పాటిస్తే ఆరోగ్యం మెరుగుపడుతుంది.
రాగి, జొన్న, సజ్జలు మళ్లీ వాడకం పెంచాలి.
ఇంటి వంటకు ప్రాధాన్యం ఇవ్వాలి.
కుటుంబం అంతా కలిసి కూర్చుని తినే అలవాటు మళ్లీ తెచ్చుకోవాలి.

పాత ఆహార అలవాట్లు – కొత్త తరానికి పాఠాలు
నేటి తరానికి ఆహార అలవాట్లు అనగానే మనసులోకి వచ్చే దృశ్యం ఫాస్ట్ ఫుడ్ సెంటర్లు, ప్యాకేజ్డ్ ఫుడ్స్, హోటల్ భోజనం. కానీ కేవలం కొన్ని దశాబ్దాల క్రితం పరిస్థితి పూర్తిగా భిన్నంగా ఉండేది. ఆ కాలంలో ప్రజల తిండి అలవాట్లు సహజసిద్ధమైనవి, సాంప్రదాయబద్ధమైనవి, ముఖ్యంగా ఆరోగ్యానికి అనుకూలమైనవి. పాత రోజుల్లో మూడు వేళల భోజనం ప్రధాన అలవాటుగా ఉండేది. ఉదయం అల్పాహారం – శక్తికి మూలం పాత కాలంలో ఉదయం లేవగానే కుటుంబ సభ్యులు క్రమపద్ధతిలో పనులు ప్రారంభించి, అనంతరం అల్పాహారం చేసేవారు. రాగి సంగటి, జొన్న రొట్టెలు, కొన్నిసార్లు గంజి – ఇవే శరీరానికి కావలసిన శక్తిని ఇచ్చేవి. పాలు, పెరుగు, వెన్న, నెయ్యి – పాడి ఉత్పత్తులు ఆహారంలో ముఖ్య భాగం. రాగి జావ, సజ్జ గంజి – పిల్లల నుండి పెద్దల వరకు ప్రతిరోజు తీసుకునే పదార్థాలు. ఉదయం భోజనం ఎక్కువగా శక్తినిచ్చే పదార్థాలతో ఉండేది. ఎందుకంటే ఎక్కువమంది వ్యవసాయం, కూలి పని, శారీరక శ్రమ చేసే వారే. మధ్యాహ్న భోజనం – కుటుంబ సమేతంగా ఆనందం మధ్యాహ్నం అన్నం ప్రధాన ఆహారం. అన్నం, పప్పు, కూర, పెరుగు – ఇవి తప్పనిసరిగా ఉండేవి. వేపుడు, పచ్చడి, అప్పడాలు – భోజనానికి రుచిని జోడించేవి. పొలం నుంచి కూరగాయలు తీసుకువచ్చి వండడం వల్ల రసాయనాల ప్రభావం తక్కువ. మధ్యాహ్నం అందరూ కలిసి కూర్చుని తినడం ఒక సంప్రదాయం. పెద్దలు ముందుగా కూర్చుని, పిల్లలు ఆ తర్వాత తినడం. భోజనం ఒక సామాజిక క్రమశిక్షణగా ఉండేది. రాత్రి భోజనం – లేతగా, సులభంగా రాత్రి భోజనం చాలా సాధారణం. ఎక్కువగా అన్నం, పెరుగు, మజ్జిగ, పప్పు చారు లేదా లేత కూరగాయలతో భోజనం. రాత్రి ఎక్కువ తినే అలవాటు ఉండేది కాదు. సాయంత్రం చీకటి పడకముందే భోజనం చేసి, త్వరగా నిద్రపోవడం. ఆ కాలపు ఆహార ప్రత్యేకతలు సహజత్వం – అన్నీ ఇంట్లో తయారు చేసినవే. ప్యాకేజ్డ్ ఫుడ్ లేకపోవడం – కూరగాయలు, పండ్లు నేరుగా పొలాల నుంచి. మూడుసార్ల భోజనం – పొద్దున, మధ్యాహ్నం, రాత్రి. ఋతువులకు అనుగుణంగా తినడం – వేసవిలో మజ్జిగ, పులుసులు; శీతాకాలంలో గింజలు, వడలు. ఆరోగ్యానికి ఉపయోగకరం – ఊబకాయం, షుగర్, బీపీ వంటి రోగాలు అరుదు. పాత అలవాట్లు, నేటి పరిస్థితి పోలిక అప్పుడు – రాగి, జొన్న, సజ్జలతో భోజనం. ఇప్పుడు – ఎక్కువగా పాలిష్ చేసిన బియ్యం, బేకరీ పదార్థాలు. అప్పుడు – ఇంట్లో తయారు చేసిన వంటకాలు. ఇప్పుడు – ఫాస్ట్ ఫుడ్, బయట భోజనం. అప్పుడు – శారీరక శ్రమ ఎక్కువ, ఆహారం సహజం. ఇప్పుడు – శారీరక శ్రమ తక్కువ, ఆహారం కృత్రిమం. ఆరోగ్యపరమైన లాభాలు పాత రోజుల్లో ఆహార అలవాట్ల వల్ల: జీర్ణ సమస్యలు తక్కువ. మధుమేహం, రక్తపోటు, హృదయ రోగాలు చాలా అరుదు. శరీరానికి కావలసిన విటమిన్లు, మినరల్స్ సహజంగానే లభించేవి. వయసు పెరిగినా శక్తి, చురుకుదనం ఎక్కువ. పాత అలవాట్లలో ఉన్న విలువలు కుటుంబం అంతా కలిసి కూర్చుని తినడం – బంధాలను బలపరచేది. పెద్దలను గౌరవించడం – భోజన సమయంలో శ్రద్ధగా పాటించబడేది. ఆహారాన్ని వృథా చేయకుండా తినడం – ఒక క్రమశిక్షణ. నేటి తరానికి సందేశం పాత రోజుల్లో తిండి అలవాట్లు మనకు అనుసరణీయమైనవి. నేటి జీవనశైలిలో మార్పులు వచ్చినా, పాత ఆహార పద్ధతులలో కొన్ని అలవాట్లు తిరిగి పాటిస్తే ఆరోగ్యం మెరుగుపడుతుంది. రాగి, జొన్న, సజ్జలు మళ్లీ వాడకం పెంచాలి. ఇంటి వంటకు ప్రాధాన్యం ఇవ్వాలి. కుటుంబం అంతా కలిసి కూర్చుని తినే అలవాటు మళ్లీ తెచ్చుకోవాలి.

